Onredelijk lange betaaltermijnen onwettig per 1 juli 2017

Kostenpost

Ondernemers vragen al jaren om maatregelen om oneerlijke handelspraktijken tegen te gaan en de betaalcultuur te verbeteren. De schade die leveranciers ondervinden is groot. Conservatieve schattingen ramen de jaarlijkse kosten van achterstallige betalingen op 2,5 miljard euro. Hogere schattingen ramen de kosten op 7 miljard euro. Uit angst om de handelsrelatie niet te verstoren en opdrachten te verliezen gaan leveranciers akkoord met extreme termijnen.

Maximaal 60 dagen

Onder de nieuwe wet blijft de norm om binnen 30 dagen te betalen leidend. Voor overheidsinstellingen is het sowieso al verplicht om een factuur binnen 30 dagen te voldoen. Bedrijven mogen onderling afwijken van de norm tot een termijn van maximaal 60 dagen. De nieuwe wet richt zich op de relatie tussen grootbedrijven in de positie van afnemer en MKB bedrijven en zzp’ers in de positie van leverancier. Een contractbepaling waarin wordt overeengekomen dat de betaaltermijn langer is dan 60 dagen is nietig. Hierdoor valt de betaaltermijn automatisch terug tot 30 dagen, net als in een situatie waarin geen bepaling is opgenomen over de betaaltermijn.

Recht

De nieuwe wet zorgt er voor dat het klip en klaar is dat extreme betaaltermijnen juridisch niet zijn toegestaan. Bedrijven die langere termijnen dan 60 dagen opleggen overtreden de wet.  Ook de juridische positie van leveranciers wordt verbeterd. Van rechtswege ontstaat een vordering van de leverancier op de afnemer. Deze blijft tot 5 jaar na dato in rechte opeisbaar, hierdoor kunnen leveranciers ook in een later stadium en met terugwerkende kracht invorderingskosten en wettelijke rente bij hun afnemer opeisen.

Bron: Mr. Arwin Mulderij